Hondenbelasting: hoe werkt het?
De oorspronkelijke argumenten voor het heffen van
hondenbelasting zijn tegenwoordig steeds minder aan de
orde. Veel gemeenten gebruiken hondenbelasting om
begrotingsgaten te dichten. Of het nou rechtvaardig is
of niet, je bent verplicht om je hond(en) bij de
gemeente te melden. Tarieven verschillen per gemeente en
liggen vanaf de tweede hond aanzienlijk hoger. In
bepaalde gevallen heb je recht op vrijstelling of
kwijtschelding. Je moet je hond dan wel melden en
bewijsstukken tonen.
Oorsprong
Hondenbelasting werd oorspronkelijk geheven om het
aantal loslopende (wilde) honden te beperken. Dit was in
het belang van de openbare veiligheid en de
volksgezondheid (hondsdolheid). Ook tegenwoordig geven
sommige gemeenten beperking van het aantal honden als
argument voor het heffen van hondenbelasting, maar dit
is nauwelijks meer aan de orde. Een ander argument, de
bestrijding van hondenpoep, is steeds minder aan de orde,
aangezien de baasjes verplicht zijn om de hondenpoep
zelf op te ruimen.

Algemeen dekkingsmiddel
Hondenbelasting wordt samen met de andere gemeentelijke
belastingen door de gemeente geïnd. Het wordt door
gemeenten als algemeen dekkingsmiddel gebruikt. Hoewel
voorzieningen voor honden uit de algemene middelen
worden betaald, wordt de geheven hondenbelasting
voornamelijk gebruikt om begrotingsgaten te dichten.
De reden dat honden worden belast, maar andere
huisdieren zoals katten niet, is puur juridisch. De
Gemeentewet vermeldt nu eenmaal ‘honden’ en geen ‘huisdieren’.
Een gemeenteraad kan dit dus niet zomaar aanpassen. Wel
kan een gemeente kiezen om geen gebruik te maken van hun
recht om hondenbelasting te heffen. Of het nou
rechtvaardig is of niet, officiëel ben je verplicht om
de belasting te betalen.

Meldingsplicht
Je bent als houder van een hond verplicht om je hond(en)
bij de gemeente te melden, zodat zij de belasting kunnen
berekenen.
Dit kan bij de meeste gemeenten via een
formulier op hun website. Ook als je recht op
vrijstelling hebt, moet je je hond melden (zie de alinea
vrijstelling of kwijtschelding). De belasting loopt
meestal automatisch door tot je de hond weer afmeldt.
Afmelden is mogelijk wanneer de hond is overleden of aan
een ander wordt overgedragen. Soms worden bewijsstukken
gevraagd, zoals een verklaring van de dierenarts of een
afstandsverklaring of kopie van de kwitantie van de
verkoop. Als betaalbewijs krijg je een hondenpenning,
die de hond zichtbaar om zijn halsband dient te dragen.
Voor honden zonder penning kan de gemeentes boetes
uitdelen.

Tarieven
De tarieven voor hondenbelasting variëren per gemeente
van 20 tot 120 euro voor de eerste hond. Vanaf de tweede
hond is het tarief vaak tweemaal zo hoog. Voor kennels
geldt een tarief, dat niet van het aantal honden afhangt.
Hondenbelasting wordt meestal geheven naar het aantal
volle maanden dat je de hond bezit.

Vrijstelling of kwijtschelding
In onderstaande situaties ben je doorgaans vrijgesteld
van hondenbelasting. Wel ben je verplicht je hond te
melden en een en ander aan te tonen met vergunningen en
diploma’s. Kijk voor de exacte regels op de website van
je gemeente.
•Wanneer iemand afhankelijk is van de hond. Hieronder
vallen blindegeleidehonden en honden die bij andere
handicaps helpen met dagelijkse handelingen;
•Honden die op aanvraag door de politie kunnen worden
ingeschakeld;
•Honden in een hondenasiel;
•Honden die op voorraad worden gehouden voor de verkoop;
•Puppies tot drie maanden, die bij de moederhond worden
gehouden.
Is je inkomen ontoereikend, dan kan je om kwijtschelding
van gemeentelijke heffingen vragen. Bij hondenbelasting
kan dit alleen voor de eerste hond.
 |
Bronnen: Rijksoverheid en diverse gemeentewebsites |