Eenzaam heid bij huisdieren
Eenzaamheid bij huisdieren is een onderschat en vaak
onzichtbaar probleem. In Nederland leven 16 miljoen
huisdieren. De meeste zijn van nature sociale dieren
waarvoor contact met een soortgenoot of met het baasje
een eerste levensbehoefte is. Toch leven de meeste
dieren in hun eentje en krijgen ze gemiddeld slechts
acht minuten aandacht per dag. Wie niet meer tijd kan
besteden aan zijn huisdier, kan er beter geen nemen, zo
vindt de Sophia-Vereeniging.
 |
Sociaal contact
Voor de meeste huisdieren is eten, drinken en onderdak
niet genoeg voor een gezond en gelukkig leven. Van
nature leven honden, paarden, papegaaien, konijnen, vissen en
de meeste knaagdieren in paren of groepen. Daardoor
kunnen ze sociale banden aangaan. Deze eigenschap maakt
een aantal van deze dieren bij uitstek geschikt als
huisdier, maar het betekent ook dat sociaal contact een
wezenlijke behoefte voor hen is. Veel huisdiereigenaren
beseffen dit onvoldoende, wat ertoe leidt dat aan die
behoefte niet wordt voldaan. Zo zit driekwart van de
konijnen zonder soortgenoot in een hok. Bovendien worden
dieren overdag vaak langdurig alleen gelaten en hebben
ze onvoldoende omgevingsprikkels, wat kan leiden tot
verveling en eenzaamheid bij huisdieren.
 |
Probleemgedrag
De dieren die we het meest als huisdier houden, leven in
het wild in een onvoorspelbare en uitdagende omgeving.
Daarin is contact met soortgenoten van levensbelang. Als
ze alleen opgesloten worden en ook nog eens niks te doen
hebben, ontstaat probleemgedrag. Honden blaffen en
janken om aandacht, ze vernielen de huisraad of worden
onzindelijk. Bij konijnen zijn tralieknagen, overmatige
vachtverzorging en steeds dezelfde rondjes rennen
symptomen van eenzaamheid. Cavia's worden agressief of
angstig en sterven – net als konijnen en veel vissoorten
– vaak vroegtijdig. Katten die buiten rond kunnen
zwerven, vinden daar de sociale contacten wel die ze
nodig hebben. Maar zit een kat de hele dag alleen binnen,
dan leidt dat vaak tot veelvuldig krabben aan het
meubilair, afwijkend eetgedrag of agressie. In
tegenstelling tot veel andere huisdieren, zijn
papegaaien niet gedomesticeerd. Het blijven wilde vogels
in gevangenschap die eigenlijk ongeschikt zijn als
gezelschapsdier. Wanneer ze weinig aandacht krijgen,
ontstaat eenzaamheid bij deze huisdieren. Dan kunnen ze
gaan bijten en schreeuwen of ze plukken zichzelf kaal.
Eenzaamheid bij paarden kan zich uiten in schrapen,
smakken en zelfbeschadiging. Maar ook minder zichtbare
problemen zoals lusteloosheid of apathie duiden op een
verminderd welzijn bij paarden.
 |
Natuurlijke behoeften
Om gedragsproblemen tegen te gaan, moeten de huisvesting
en verzorging van huisdieren voldoen aan hun natuurlijke
behoeften. Zorg voor een uitdagende en afwisselende
omgeving en geef geen hapklaar voer, maar laat het dier
‘werken’ voor zijn voedsel. Speeltjes en mogelijkheden
om te graven en te knagen zorgen voor afleiding.
Tegen eenzaamheid bij huisdieren kunnen het beste
tenminste 2 dieren samen worden gehouden. Bij honden en
papegaaien is het echter verstandig om eerst deskundig
advies in te winnen. Het toevoegen van een soortgenoot
kan leiden tot extra problemen doordat ze bijvoorbeeld
elkaars gedrag overnemen of elkaar niet accepteren.
Eigenaren kunnen zelf alleen aan de sociale behoefte van
hun huisdier voldoen als ze de hele dag genoeg tijd en
aandacht hebben voor het dier. Kan dat niet, dan moeten
ze eigenlijk geen huisdier nemen.
De Sophia-Vereeniging licht huisdiereigenaren voor over
de sociale behoeften van hun dier, bijvoorbeeld met
de Sophia PaardenVerkiezing, de Sophia KonijnenQuiz en
via de Sophia DierenSpreekuren. Want alleen met
voldoende kennis over hun natuurlijke gedrag, kan er een
einde komen aan eenzaamheid bij huisdieren.
( de paardenverkiezing, konijnenquiz en dierenSpreekuren
kunt u vinden op de website van de Sophiavereniging (zie
onderaan deze pagina)
 |
|