|
Eenzaamheid en verveling
Nu ben ik van nature een rustige gozer die op een
reclame blaadje na, nooit iets vernield heeft,de ideale
hond dus! Nu heb ik er sinds kort een vriendje bij,
genaamd Kareltje die zijn baasjes aardig de centen uit
de portemonnee klopt. Hij gaat als een soort Rambo de
tafels, stoelen en kasten te lijf en zet zijn tanden
erin alsof het een malse biefstuk is. Ik zei al tegen
hem probeer toch eens een bijtbot. A ze smaken beter en
B je krijgt geen splinters van in je bek.
Nu kan ik blaffen als brugman maar mijn vriendje heeft
een gehoorprobleem. Hij is selectief doof, waardoor
alleen de dingen bij hem binnen komen die hij graag wil
horen. Als zijn baasje vraagt of Kareltje trek heeft in
een lekker kluifje dan is hij van de partij, maar als ze
tegen hem zeggen dat hij eventjes op het huis moet
passen dan probeert hij een nieuw meubelstuk uit om aan
te knagen.
Nu ben ik geen psychiater maar ik kreeg wel het
vermoeden dat Kareltje zich eenzaam voelde en zich
stierlijk zat te vervelen en dat bracht me op een idee.
Op een dag trok ik aan de riem en zoals altijd blijft
mijn vrouwtje dan stokstijf staan en dan is er geen
beweging meer in haar te krijgen.… dit was dan ook
precies de bedoeling want ik zag dat het baasje van
Kareltje in de deuropening stond om iets aan mijn
vrouwtje te vragen.
Ze vond dat ik altijd zo netjes af bleef liggen als
vrouwtje in de voortuin aan het werk was. Ik groeide
natuurlijk van boeventrots en voordat ik iets uit mijn
bekkie kreeg was het vrouwtje me al voor en zei: dit heb
ik hem van jongs af aan gelijk geleerd… ja zeg daar gaat
mijn reputatie van stoere en zelfstandige gozer!
Mijn vrouwtje heeft een hele tijd met het vrouwtjes van
Kareltje gesproken, want kletsen kan ze als de beste ,maar
ze keek er deze keer wel erg serieus bij en stootte
allerlei kreten uit ,zoals …je moet geduld hebben,
rustig dingen opbouwen want Kareltje verveelt zich en
voelt zich alleen en negatieve aandacht is ook aandacht,
kortom ze leek wel een schooljuffrouw. Tja misschien had
vrouwtje wel gelijk!
Het moraal van dit verhaal
Het goede gedrag van Kareltje werd beloond, speeltjes
werden gekocht en de wandelingen werden groter. De
hondenschool werd bezocht en nu….. is Kareltje een
tevreden goed luisterende hond. die het meubilair met
rust laat en zijn tanden scherpt op een bijtbot en net
als ik rustig in de tuin ligt als hij zijn vrouwtje aan
het werk is.
|
