Mimi het ADHD Swiffertje heeft een paar dagen bij
ons gelogeerd dus het was weer dolle pret hier in huis.
Smorgens om 6.30 stond ze zich al vreselijk uit te
sloven voor Babs en Cobus,maar ze was even vergeten dat
het geboefte van uitslapen houdt, dus werd er een stem
op gezet, dat gelijk onze trommelvliesjes deed knappen
en de buurt ook deed ontwaken.
Voor eten hadden Cobus en Mimi geen tijd, er moest
gespeeld en gesjeesd worden. Het was net een orkaan
die door het huis raasde . Mimi zat in de vensterbank
iets wat Cobus net niet lukte, dan zag je een paar
katten voorbij vliegen ,dan weer twee honden die over de
bank heen sprongen,het was net of ik naar een slapstick
film zat te kijken.
De tuindeuren werden dus al heel snel geopend zodat ze
buiten uit konden razen. Ook daar moest menig bloem het
ontgelden. Ik heb ze om ze tegen zichzelf te beschermen
regelmatig uit elkaar moeten halen, omdat ik de aan en
uit knop nergens kon vinden bij Mimi. Ze hebben toch
ook even hun rustmomentjes nodig. Babs laat zich niet
gek maken door Mimi, die kan zo lekker onverstoorbaar en
stoïcijns in de kamer zitten, waardoor Mimi ook wat
rustiger wordt.
Er zit maar een paar maanden leeftijdsverschil tussen,
ze zijn wat dat betreft ook goed aan elkaar gewaagd.
Omdat Cobus enorm veel kracht in zijn poten heeft en
daar zo’n hondje zo mee knock out slaat hebben we hem
geleerd om af te gaan als hij met kleine hondjes
speelt,het lukt niet altijd maar 9 van de 10 keer gaat
het goed. Cobus gaat liggen en laat zich als
springkussen gebruiken of gaat Mimi liften ,dan heeft
hij alle vier de poten in de lucht en daar hangt Mimi
dan tussen en om af en toe wat salto’s te vertonen. Als
je dan ook ziet hoe lief die grote lobbes omgaat met
haar, heel aandoenlijk, ze doet alles behalve voorzichtig
met hem.
En Mimi voorziet de honden hier ook van nieuwe
kapsels,zo heeft Cobus momenteel een asymmetrische
baardlijn en Babs loopt met een punkkapsel rond.
Omdat ik al 38 jaar besmet ben met het boevenvirus zit
je wel eens te mijmeren “ wat als ik later oud ben”.
Zonder hond zal denk ik niet gaan, kan ik dan nog wel
met een grote hond op pad of zal ik dan aan een klein
exemplaar moeten. Het is best weer even wennen om zo’n
klein hondje om je heen te hebben,eigenlijk zijn het
levensgevaarlijke beesten want als je niet goed op let
lig je zo op je snufferd. Ze liep steeds voor,tussen en
onder mijn voeten door, heb op het kogelstoten na zo
ongeveer alle disciplines van de atletieksport
uitgeoefend.
Het antwoord is NEE,ik neem later gewoon weer een
bouvier, er zal tegen die tijd vast nog wel een oudere
stramme lobbes in het asiel zitten of bij de
bouviersupporters / bouvierbemiddeling op de lijst staan
voor me die me wil vergezellen naast de rollator. Kleine
honden zijn aan mij niet meer besteed.
Filmpje van Cobus en Mimi
Met dank aan: Hanneke, Babs, Cobus en Mimi Website: www.zavage.nl Datum: 25-08-2012