|
Die paasdagen hebben mijn leven
veranderd.
Loes een tijdje geleden had ik je belooft een verhaaltje
te schrijven over mijn kanjer Gijs en hoe die bij mij
terecht is gekomen. Het begon zo…
Mijn leven lag al jaren overhoop, gescheiden, geen fam
meer, en mijn hond Jop na 15 jaar moeten laten inslapen,
en dat allemaal achter elkaar, als je dacht ergens een
beetje overheen te zijn, gebeurde er wel wat anders weer.
Toen kwam er een wat rustiger tijd, dat was zo ongeveer
8 jaar geleden, en ik besloot mijzelf eens te trakteren
op een lang weekend met de paasdagen, je kent dat
misschien wel, luxe hotel, een kamer met uitzicht over
zee, een mega groot bad met heerlijke warme handdoeken
en een heerlijk restaurant. Ik keek er naar uit om me
daar eens flink te laten verwennen. Toen de dag was
aangebroken dat ik naar het hotel kon gaan, dacht ik
echt bij mezelf kom Karin meid huppekee weg alle
muizenissen en geniet. In het Hotel, ben ik naar mijn
kamer gegaan en genoot van het uitzicht over de zee. Ik
zag de mensen aan het strand spelen met hun kinderen en
andere mensen liepen met hun hond en gooiden met ballen
waar dan hun trouwe viervoeter achter aan rende. Mijn
god dacht ik bij mijzelf wat mis ik Jop toch. Ach wat
zeur ik nou, en ik keek mijn kamer eens in het rond en
dacht laat ik nou eens genieten van mijn mooie kamer. De
volgende dag besloot ik nog voor het ontbijt een eind
over het strand te gaan wandelen. Het was wel koud en
het miezerde heel zachtjes, maar flink doorstappend zag
ik een oude man uit de tegenover gestelde richting komen
en naast hem liep een vrolijk dartelend hondje. Het
hondje bleef maar om de man heen dansen en toen we
elkaar kruiste zei ik tegen die man , wat een vrolijkerd
is dat, die heeft een goede zin. De oude man lachte en
zei mevr deze kleine maakt mijn leven weer zinvol, ik
kon een jaar niet de moed opbrengen om na het overlijden
van mijn vrouw mijn leven weer op te pakken, mijn zoon
raadde mij een hondje aan maar wilde daar eerst niets
van weten, totdat ik toch maar eens besloot naar het
asiel te gaan… ja om zomaar even te kijken en toen heeft
deze kleine mijn hart gestolen en bracht mijn levensmoed
weer terug. Ik bukte en aaide het hondje, eigenlijk om
mijn tranen te verbergen voor die oude man, ondertussen
kreeg ik veel likjes van die kleine. We zeiden elkaar
gedag en liepen verder. Onder de indruk van die man met
zijn hondje keerde ik terug naar mijn hotel waar mijn
warme croissantjes zeker en vast op mij lagen te wachten.
Tijdens mijn ontbijt gingen mijn gedachten terug naar de
man met zijn hondje en voor ik het wist rolde de tranen
over mijn wangen, niet om de man, maar omdat ik Job zo
miste, in alle ellende die ik meegemaakt had was hij
altijd mijn troost en mijn gabbertje geweest. De andere
ochtend scheen er een waterig zonnetje door de gordijnen,
heerlijk 1e paasdag begint goed, blij trek ik de
gordijnen weg en kijk naar de zee, op het strand
herken ik dezelfde man van gisteren met zijn blije
hondje en opeens wist ik het, ik wilde weer een hond, na
de paasdagen ga ik even langs bij het asiel, die
beslissing maakte me zo blij dat het hele paasweekend in
het hotel me eigenlijk te lang duurde. Na de paasdagen
ben ik naar het asiel gegaan en heb ik een nieuw maatje
gevonden. Samen hebben wij het heerlijk en genieten we
nu van onze ja lees het goed ”Oude Dag”…. Ik ben nu nog
steeds de oude man dankbaar voor zijn woorden aan het
strand in Scheveningen. Ook mijn leven is weer zinvoller
met Gijs aan mijn zij.
Fijne Paasdagen,
Karin en een knoeffel van Gijs |
