Afgelopen zondag ben ik naar de Winner geweest om
Cobus te laten showen, u leest het goed “laten showen”
want we hadden natuurlijk kanjer Loes weer ingeschakeld
om hem voor te brengen, want die gave bezit ik niet.
Loes doet het met zoveel plezier, terwijl ik daar met
een zure regengezicht rond zou huppelen omdat het
absoluut mijn ding niet is.
In de parkeergarage begon de voorpret al, je wilt niet
weten wat je daar allemaal ziet. Baasjes die uit auto’s
komen rollen omdat hondlief net iets eerder uit wil
stappen omdat hij leuke hondendames ziet en daar een
potje mee wil dollen, iets wat de baas dan weer niet kan
waarderen. Dan wordt er een verzameling hokken
uitgeladen, waar je menig tijger in kan houden, Artis
zou er jaloers op zijn.
De honden lieten goed van zich horen, want de akoestiek
was daar super, heb prachtige aria’s gehoord en bij de
Voice of Holland zouden ze rechtstreeks de finale
inrollen. Er loopt nog een hoop onbekend talent rond in
Nederland.
Om bij de Rai te komen hoefden we niet te zoeken, we
volgden gewoon de drollen, er lagen daar zoveel dat je
er een akker mee kon bemesten. Ik snap overigens wel
waarom de mensen de drollen hebben laten liggen, want er
was daar beneden geen vuilnisbak te bekennen, maar als
ze tussen de profielen van je schoenen belanden is het
wat minder.
Als je dan uiteindelijk bent binnen gekomen “blijkt dat
je bij ring 2 moet wezen” zo ongeveer de uiterste hoek
in de hal die we ons konden bedenken.We hadden er gelijk
een leuke wandeltocht bij. Je zoekt een aardig plekje op
bij andere boevenliefhebbers,(ook wij zijn kuddedieren )
en het wachten kon beginnen, het zou overigens een lange
zit worden.
Al vrij snel kwam Loes met manlief aanzetten en Cobus
was weer heel erg blij om zijn vriendin weer te zien. Na
de nodige knuffels en high fives in ontvangst te hebben
genomen konden ze de ring in. Voor Cobus was het echt
een feestje, meneer liep vrolijk door de ring te
huppelen in plaats van te draven. Ook het gebit tonen
vond hij niet nodig, maar daar was de rest van zijn
familie ook niet van gediend. (Broer en twee zusters
liepen ook mee )
Loes zette hem keurig in stand en dat staartje van hem
dat maakte overuren, het is zo’n vrolijk ventje.
Ze hebben weer een beker gescoord, dus we gaan op zoek
naar een timmerman die voor ons een prijzenkast kan
maken. We gaan in juni nog een keertje meedoen in
Heteren, dus Loes ……………….
Meneer kwam met een keurig rapportje thuis en is
veelbelovend voor de toekomst. Nu had ik dat rapport
daarvoor niet nodig, want dat hij veelbelovend was dat
wist ik al, is het niet in showen dan wel in het katten
pesten, het is gewoon een superventje.
Verder heb ik niet zo heel erg veel van de Winner gezien
omdat ik als een van de weinige niet rokers oppasdienst
had, was het niet voor een pup dan was het wel voor een
handtasje.
Ik had graag even een kijkje willen nemen bij de
jachthonden ,niet zo zeer om de honden te
bewonderen,maar voor de outfits van de baasjes, dat is
een complete modeshow. Ook de manier waarop sommige
bazen door de ring flaneerden deden mij mondhoeken
omhoog krullen.
Verder heb ik nog een Chinese naakthond met pamper om
gespot en veel honden met ontplofte kapsels. Ze weten
een Bobtail met een schofthoogte van 55 cm om te toveren
tot 95 cm hoogte en 50cm breed. Ook zag ik op de
trimtafels meer attributen liggen dan in menig
dameskapsalon aanwezig zijn. Ik had graag de camera er
even op los gelaten, maar het is bij het filmen van mijn
eigen kanjer gebleven. Ik had niet alleen Loes aan het
werk gezet, maar haar man ook, die heeft Cobus op de
gevoelige plaat vast gelegd, zodat ik de handen vrij had
om te filmen. Het is een fraaie fotoreportage geworden
van het dreamteam.
Het was leuk om een keertje mee te maken, maar ik vind
de Winner een hele grote poppenkast, we zijn weer een
beker en ervaring rijker.
.
Loes en Ruben nogmaals bedankt.
