|
De hond en de grasaar
Bloeiend gras (grasaar) in het bos en in het
struikgewas, waar moet u op letten?
Elk jaar groeit er weer hoog gras in de natuurgebieden
weer waar we onze honden uitlaten. Dit wilde gras heeft
voor honden soms een groot nadeel; dit gras bevat 'grasaren'.
Grasaren hebben een scherpe punt aan de voorkant en aan
de achterkant kleine weerhaakjes. Hierdoor kunnen ze
zich aan de vacht van de hond vasthechten. Dat gebeurt
natuurlijk vooral bij honden met een langharige vacht. Deze
kleine zaadjes kunnen soms door de huid van uw hond naar
binnen dringen. Daardoor wordt de grasaar ook wel eens
een 'kruiper' genoemd. Grasaren breken van de wilde
grassen af als de hond er door heen loopt of rent of
buitelend speelt.
Als een grasaar eenmaal 'aan' de hond zit, kan hij maar
één kant uit: vóóruit en dat is dikwijls: naar binnen! De
meeste grasaren komen daarom tussen de tenen terecht. Ze
hechten zich aan en in het zachte weefsel tussen de
tenen. Voor het lichaam zijn deze zaadjes lichaamsvreemd
materiaal en de reactie hierop is een ontsteking. Ook
komen de zaadjes dikwijls in het oor terecht en kunnen
daar een pittige oor-ontsteking veroorzaken.
Of nog erger - als ze niet op tijd worden verwijderd -
door het trommelvlies heen dringen.
Of de zaadjes kunnen via het oog achter de oogbol
terechtkomen en daar een ernstige ontsteking veroorzaken. Ook
komt het voor dat grasaren worden ingeslikt en in de
keelholte of slokdarm blijven steken en veel ellende
geven. Dan ontstaat er een dikwijls een onsteking met 'fistel'
om het ontstekingsvocht af te voeren.
|
 |
Grasaren:
links zoals ze aan de plant zitten; rechts zoals deze
in een hondenoor is gaan ontsteken en onder verdoving is
verwijderd.
Om een ontsteking tegen de gaan, wordt dikwijls een
antibioticum gegeven, maar tegenwoordig doen wij in onze
praktijk dat liever niet meer. Met antibiotica
verdwijnt de ontsteking wel (tijdelijk), maar de bron
van de ontsteking blijft vaak aanwezig. Door het
gecontroleerd 'uit te laten zweren' (wat een natuurlijke
reactie van het lichaam is), raken we de grasaar
tenminste ook kwijt. We zijn er dus nu meer op gericht
om uw hond eventueel iets te geven tegen irritatie of
desnoods pijn, maar vooral het natuurlijk proces z'n
loop te laten hebben. De zaden kunnen erg diep in het
weefsel dringen en zijn dan vaak erg moeilijk te vinden.
|
|
Wanneer moet u verdacht zijn op een grasaar ?
• Als uw hond veel op een bepaalde plek (bijv. tussen de
tenen) likt en daar een klein gaatje zichtbaar is.
Helaas is niet altijd duidelijk of de grasaar dan nog
aanwezig is of er door het likken van de hond toch weer
uit is gekomen.
• Als uw hond na een wandeling ineens sterk met zijn kop
loopt te schudden, of daarbij soms zelfs pijn aan geeft.
Dan kan er een grasaar in een oor zitten.
• Als uw hond na een wandeling veel last heeft van een
oog en daar met de poot in wil wrijven. Dan bestaat de
kans op een klein zaadje in het oog. U kunt proberen
zelf eerst goed te kijken of u iets ziet zitten maar
meestal verdwijnen ze snel achter het 3e ooglid. Ga ook
hiermee direct naar de dierenarts. Deze kijkt dan - na
het oog eerst tijdelijk verdoofd te hebben - met een
speciaal pincet achter dit 3e ooglid. Als te lang wordt
gewacht dringen de zaadjes door het oogslijmvlies en
zijn niet meer zichtbaar. Een paar weken later kunnen ze
dan achter of boven de oogbol een flinke ontsteking
geven.
Neem bij enige twijfel contact met ons op!
|
|
Hoe voorkomt u problemen door een grasaar?
De problemen door de grasaar zijn nooit geheel te
voorkomen. Als u er voor kiest om nooit meer met uw hond
de hei op of het bos in te gaan of door het landelijk
gebied 'te struinen', heeft u nauwelijks meer kans op
grasaar-problemen. Maar die oplossing is niet de leukste
voor de hond. Het enige advies dat we kunnen geven is
om uw hond na elke wandeling in het 'grasaar-seizoen' (ongeveer
van medio juni tot eind augustus) bij thuiskomst goed te
controleren op de voornaamste 'gevoelige' plekken:
tussen de tenen, in de oren, rond de ogen, bij de neus,
in de lossere vacht rond de nek en in de huidplooien
rond voor- en achterpoten. Neem bij enige twijfel
contact met ons op!
Problemen door de grasaar veroorzaakt kunnen héél
langdurig voortgaan. Ze kunnen ingrijpend zijn en voor
de dierenarts moeilijk en moeizaam werk opleveren. En
dan wordt het niet alleen pijnlijk voor uw hond, maar
ook voor uw portemonnee. En ook dat laatste is met
controle door u zelf goed te voorkomen.
|
|
|
