|
Hondenpoten zijn goed bestand tegen
kou.
Haren op de poten beschermen tegen de kou, maar ook de
voetzooltjes die niet behaard zijn kunnen de kou goed
weerstaan. Doordat de aderen in de poten dicht op elkaar
liggen kunnen honden hun poten in de kou warm houden.
Meer hierover kun je lezen in hondennieuws.
Te lange haren tussen de zooltjes kunnen bij sneeuw voor
problemen zorgen doordat de sneeuw er aan blijft hechten.
Klompen sneeuw aan de poten kan pijnlijk zijn, honden
kunnen hierdoor mank gaan lopen. Verwijder tijdens
wandelingen dan ook regelmatig voorzichtig de sneeuw
onder de poten. Dit probleem kan men proberen te
voorkomen door te lange haren tussen de voetkussentjes
te trimmen, maar pas op dat u ze niet te kort trimt. Het
beste kan men de haartjes met een tondeuse wegscheren,
want als men dit met een schaar doet bestaat het gevaar
dat men met een schaar de poot van de hond beschadigd,
daar honden hun poot niet altijd even stil houden
wanneer men deze wil verzorgen.
|
 |
Pekel
Sneeuw, kou en gestrooide split kunnen in de winter
zorgen voor kloofjes in de voetkussentjes. Het
gestrooide zout kan voor veel irritatie en pijn zorgen.
Probeer zo veel mogelijk bestrooide plekken te vermeiden
wanneer men met de hond gaat wandelen. Hondenpoten
beschermt men hiertegen het beste met vaseline, uierzalf
of speciaal daarvoor bestemde potenwax. Pas wel op dat
de hond op gladde oppervlakten niet uitgleidt.
U kunt de hondenpoten ook beschermen met
hondenschoentjes of
-laarsjes.
Wanneer men na een wandeling thuis komt is het
verstandig om zout en vuil zo snel mogelijk te
verwijderen met lauw water.
|
|
Gewrichtsproblemen
De meeste honden vinden het heerlijk om in de sneeuw te
spelen, maar pas wel op met honden die
gewrichtsproblemen hebben (heupdysplasie, artritis e.d.),
want overenthousiaste honden overschrijden hun grenzen
wanneer ze in de sneeuw ravotten. Vooral diepe sneeuw
belasten de spieren en gewrichten vele keren meer dan
onder normale omstandigheden. Tijdens de wandeling laten
deze honden meestal niet merken dat ze pijn hebben, maar
bij thuiskomst, vaak na een rustperiode is de pijn
meestal wel te bespeuren.
|
|
Sneeuw eten.
In hun opgetogenheid gaan veel honden sneeuw eten. Dit
is geen probleem als de sneeuw schoon is, maar vervuilde
sneeuw in stedelijk gebied kan voor problemen zorgen.
Door pekel kan de hond een zoutvergiftiging oplopen.
Zout ontrekt vocht uit verschillende lichaamscellen, wat
leidt tot oedemen. Wanneer een te hoge zoutconcentratie
in de hersenen ontstaat leidt dit tot
hersenbeschadigingen. Honden kunnen in coma raken en
daaraan zelfs sterven. Thuis kan de hond het zout van de
poten gaan likken, ook daarom is het verstandig om de
poten van de hond te reinigen met lauw water.
Wanneer men merkt dat de hond maag of darmproblemen
heeft doordat hij teveel zout binnen heeft gekregen is
het raadzaam de dierenarts te raadplegen.
|
|
IJs
Net als bij mensen is er ook gevaar dat honden door het
ijs zakken. Honden zien het gevaar niet en kunnen zich
in een onbewaakt moment op het te dunne ijs begeven.
Wanneer ze er doorheen zakken kunnen zij er vaak niet
zelfstandig uitkomen, met het gevolg dat zij verdrinken.
Wanneer een hond door het ijs is gezakt kan de hond
onderkoeld raken, wat men dan moet doen leest men op de
pagina Honden EHBO.
Wanneer een hond op het ijs uitglijdt kan de hond zich
ernstig blesseren. Te lange nagels maakt het risico op
uitglijden groter, het is daarom verstandig de nagels
van de hond kort te houden. Laat u zich door het
voorafgaande niet weerhouden om met uw hond in de sneeuw
te gaan spelen. Uw hond in de sneeuw laten ravotten is
iets waarmee u uw hond veel plezier mee doet, dit
plezier moet u uw hond niet onthouden. Door het
voorgaande in acht te nemen hoeft het risico niet zo
groot te zijn dat uw hond iets ernstig overkomt.
|
