14-10-2012    

Tevenkwaaltjes

De medische problemen die zich bij teven kunnen voordoen hebben in de meeste gevallen betrekking op het voortplantingsstelsel. De meest voorkomende worden in dit artikel genoemd.
 

Vaginale infecties (vaginitis)
Deze vrij zeldzame aandoening kan veroorzaakt worden door een anatomische afwijking waardoor problemen met het urineren ontstaan en waardoor urine in de vagina achterblijft. Maar ook door een bacteriële infectie, virussen of door beschadigingen in het slijmvlies.
Etterige uitvloeiing en irritatie waardoor de teef zich vaker likt en wast zijn symptomen waaruit men kan afleiden dat er iets aan de hand is, de teef is bovendien zeer aantrekkelijk voor reuen. Onderzoek van de urine wijst uit of er inderdaad sprake is van vaginitis. De behandeling hangt af van de oorzaak, meestal zal een behandeling met antibiotica worden voorgeschreven, anatomische afwijkingen worden operatief gecorrigeerd.
 

Juveniele vaginitis
Jonge teefjes kunnen al voordat ze twee maanden oud zijn last hebben van vaginale afscheiding. Deze afscheiding kan een korst vormen bij de vulva maar geeft verder geen ongemak. De behandeling kan bestaan uit wassen met zout water of een mild, maar sterk ontsmettingsmiddel. Na de eerste loopsheid geneest de ziekte meestal spontaan.
 

Baarmoederontsteking (pyometra)
Een baarmoederontsteking ontstaat meestal na een loopsheid of na een bevalling. Er kan sprake zijn van een gesloten baarmoederontsteking of een open baarmoederontsteking. Bij een gesloten ontsteking hoopt de etter zich in de baarmoeder op, hierbij ontwikkelen de symptomen zich sneller, deze symptomen zijn dorst gevoel vaker willen plassen en meer behoefte aan rust. Teven met en open pyometra hebben last van stinkende uitvloeiing die naarmate de ontsteking langer duurt heel veel etter te zien geeft, de teef kan koorts krijgen en heeft last van een versnelde ademhaling en hartslag. Een echo of röntgenfoto kan uitsluitsel geven. De behandeling bestaat meestal uit verwijdering van de baarmoeder. Wanneer pyometra bij jonge teven voorkomt is dit meestal na een behandeling met oestrogeen b.v. na een ongewenste dekking.
Het is zorg bij verdenking van een baarmoederontsteking zo snel mogelijk contact op te nemen met de dierenarts.
 

Endometritis
Dit is een ontsteking van het baarmoederslijmvlies die veroorzaakt wordt door een bacterie. Hierbij wordt geen etter geproduceerd en aangetaste teven vertonen vaak geen symptomen maar nemen meestal niet op wanneer ze gedekt worden. Deze aandoening doet zich voor na de loopsheid of na een bevalling. Na een loopsheid is de prognose slecht, hierbij is vaak operatief ingrijpen noodzakelijk. Na een bevalling is de prognose goed de behandeling bestaat hier uit toedienen van oxytine gedurende enkele dagen.
 

Vaginale poliepen
Deze poliepen zijn vergroeiingen van de vaginawand. Het gaat in feite om poliepachtige tumoren die goed of kwaadaardig kunnen zijn. Afhankelijk van de soort poliep wordt deze chirurgisch verwijderd, afgebonden of bestraald.
 

Verzakking (prolaps)
Bij een loopsheid kan de wand van de vagina onder invloed van oestrogeen zo opzwellen dat deze uit de vagina stulpt. De teef zal zich vaker aan de vagina likken, plassen kan haar pijn doen. Soms kan er een verzakking optreden. Deze problemen doen zich meestal voor tijdens de loopsheid, maar kunnen ook ontstaan wanneer een reu en teef tijdens de dekking voortijdig worden gescheiden (de bulbo urethrale klier in de penis is dan nog niet geslonken waardoor bij de teef schade kan ontstaan). Hieruit blijkt eens temeer dat men bij een dekking moet zorgen voor een rustige omgeving.
 

Schijndracht (pseudo-graviditeit)
Schijndracht is een hormonaal bepaalde gedragsstoornis die bij teven van elke leeftijd kan voorkomen na een dekking die niet succesvol is geweest maar ook bij ongedekte teven. In het laatste geval herhaalt deze toestand zich na iedere loopsheid. Omdat er een groot risico bestaat dat er kanker ontstaat bij steeds terugkerende schijnzwangerschap is het aan te bevelen de teef te laten steriliseren. Een schijndrachtige teef gedraagt zich als een drachtige teef, wil meer eten, wordt dikker en gaat nestelen. Ook gaan de melkklieren opzetten en melk produceren. Gezonde teven kunt u in dat geval een dag laten vasten en ze vijf tot tien uur geen water geven (als u dat laatste tenminste kunt opbrengen). Niet elke schijndrachtige teef zal al deze verschijnselen vertonen, sommigen hebben er maar van enkele last. Schijnzwangerschap gaat meestal vanzelf weer over, maar kan als de teef er veel last van heeft, met medicijnen worden behandeld, er zijn ook homeopathische middelen. Gezwollen melkklieren kunnen zachtjes worden gedept met kamferspiritus (niet wrijven). Het beste kan men een schijndrachtige teef schraal voeren en veel afleiding en beweging geven.
 

Melkkliertumoren
Melkkliertumoren of kanker aan de melkklieren komt bij teven vaak voor, de klieren in de lies worden het vaakst getroffen. De belangrijkste oorzaak hiervoor is de invloed van oestrogeen dat wordt aangemaakt in de eierstokken. Teven aan wie gedurende langere tijd een anticonceptie pil wordt toegediend lopen meer risico vanwege het hoge gehalte aan oestrogeen dat in het anticonceptie middel is verwerkt. De teef heeft over het algemeen weinig last van een knobbeltje. Wordt een knobbeltje echter erg groot dan kan ze wel hinder gaan ondervinden. Kwaadaardige melkkliertumoren kunnen uitzaaien naar de longen, lever en andere organen. Laat bij de jaarlijkse enting de dierenarts altijd even controleren of er knobbeltjes te voelen zijn of doe dit zelf op gezette tijden. De behandeling van melkkliertumoren bestaat uit operatieve verwijdering. Wanneer er sprake is van uitzaaiing naar organen kan men overwegen om een chemokuur toe te passen.
 

Melkklierontsteking (mastitis)
Mastitis is een melkklierontsteking die ontstaat tijdens de melkproductie, dit komt omdat bacteriën de kans krijgen om via wondjes of scheurtjes in de borst te dringen. De huid voelt warm aan, is rood verkleurd, de teef is lusteloos en heeft vaak koorts. De behandeling bestaat uit een kuurtje met antibiotica. Haal zogende pups weg bij de ontstoken klier, meestal kiezen de pups er zelf al voor om van deze tepel af te blijven omdat de smaak en geur van de melk niet prettig is. Dan zijn er natuurlijk nog de problemen rond de bevalling, deze zijn al in een eerder artikel beschreven. Verder is het zo dat teven, vanwege de hormonale schommelingen die gepaard gaan met de loopsheid, eerder kans hebben om diabetes te ontwikkelen. Houdt daarom het gewicht van de teef en haar drinkgedrag in de gaten. Tijdens loopsheid zou een vezelrijk dieet preventief kunnen werken.
Diabetes is niet iets dat met thuismedicatie te behandelen is, wanneer u diabetes vermoedt dient u direct contact op te nemen met de dierenarts.