|
Aaien (niet alleen een liefkozing)
Het aaien is een verbindingteken tussen mens en dier. De
één geeft graag een aai, de ander knort, spint of smelt
van genoegen als hij ze krijgt. Het schijnt zelfs
levensverlengend te werken, maar het is in ieder geval
rustgevend. Met de draad mee streelt U met de hand de
flank van uw hond. U aait zijn wervelkolom en de zachte
haartjes tussen zijn ogen. U aait hem over de kop en
onder het oor, over rug en schouders en streelt lieflijk
zijn halsharen.
Maar betekent het aaien van de hond voor hem wel wat U
denkt? De taal van de hond is beperkt. Lichaamstaal, dus
ook het aaien is een belangrijk onderdeel van de
hondentaal. In een wolvenroedel wordt hoofdzakelijk met
lichaamstaal gecommuniceerd. Honden communiceren nog
steeds op deze wijze. Het hangt van het betrokken
lichaamsdeel af hoe de hond Uw aai interpreteert. Maar
spreken Uw handen hondentaal? Is Uw taal zinvol en bevat
deze geen tegenstrijdigheden? Door een dominante hond
over het bovenste gedeelte van het lichaam te strelen,
herinnert U hem aan Uw vriendelijke autoriteit, zoals
ook een hond hoger in rang dat zou doen in de roedel.
Aait U Uw hond echter aan het onderste gedeelte van het
lichaam, dan doet U het gedrag na van een hond die
spontaan zijn onderworpenheid aanvaardt en is dat wel Uw
bedoeling?
Wat is een aai?
Uw hond ziet aaien niet alleen als de hand die door de
vacht gaat, maar als een menselijke imitatie van
signalen, die honden gebruiken om te communiceren. Door
de hond op de één of andere manier te aaien spreken we
met hem. Vandaar dat het belangrijk is om hem niet zo
maar wat te vertellen!
Een aai op de kop of snuit.
Wanneer U met Uw hand de bovenkant van de kop en de
snuit van de hond aait, staat dat voor hem gelijk aan
het opleggen van de poot op de kop of het zachtjes
overbijten van de snuit door een dominante roedelgenoot.
De boodschap is duidelijk: U bent vriendelijk, doch U
bent de baas. Deze situatie doet hem goed, want een hond
weet graag wie de baas is en wie de onderwerpende is en
dat iedereen duidelijk zijn plaats heeft binnen de
roedel.
Een aai over de rug.
U bent nog steeds de baas, maar in een leuke bui. Het is
te vergelijken met een dominante hond die een andere
hond uitnodigt om te spelen, door een poot op de rug te
leggen. Dat wil zeggen: Oké, ik ben de baas, maar kom,
we gaan spelen en ons uitleven. Het is normaal dat Uw
hond zal opspringen van vreugde. Hij denkt dat achter
deze aai een wandeling, een
spelletje of een lekkere bak voer verborgen zit. Blijft
dit telkens achterwege, dan zal de hond steeds geladener
op deze manier van aaien gaan reageren.
Een aai op de flank.
Tussen honden betekent dit een contact zonder enige vorm
van agressie. De baas aait de hond en de hond vertaalt:
“Hij is de baas, maar hij is ook mijn beste vriend.”
Het aaien van nek en kin.
Hemels, of helemaal geweldig. U laat hem weten dat U hem
net zo graag mag als een moeder haar puppies. Zij toont
haar affectie door kleine kopknikjes en zachte
likbeurtjes op deze plaats. Uw hond waardeert dit zo
erg, dat hij zijn nek zal uitstrekken en U met
smachtende blik zal aankijken.
Het aaien van lippen en mondhoeken.
Hiermee imiteert U het onderdanige gedrag van een hond
die lager in rang is ten opzichte van een dominante hond
of het bedelgedrag van een puppy, dat bij een volwassen
hond om voedsel bedelt. U stelt zich dus onderdanig op.
Het aaien van de borst.
Dit is simpelweg erotisch. Dit gevoel wordt ook opgewekt
tijdens de dekking en wie weet hoe aangenaam dit is. Uw
vriend krijgt een gelukzalige blik in zijn ogen en hij
zal vastgenageld blijven zitten, in de hoop dat het nog
lang moge duren… Voor hem geldt dit als een seksuele
uitnodiging die hem in alle staten zal brengen. Indien
hij Uw aanbod aanneemt, valt hem niks te verwijten. U
vroeg er immers zelf om!
Het aaien van de buik.
Deze manier van aaien is voorbehouden aan honden die
beloond dienen te worden, of de hond te verzekeren van
de liefde van de baas. De dominante hond zal hier erg
van genieten, want het scherpt zijn ego (soms zelfs een
beetje te veel!). Deze wijze van aaien aangevuld met
aaien op het bovenste deel van de hond, wordt vaak
aanbevolen bij onzekere honden. Zo maakt men ze zekerder
en tegelijkertijd worden ze ook een beetje aangemoedigd.
Het aaien op de aangeboden buik.
Uw hond ligt met vier poten in de lucht en toont hierbij
de traditionele positie van onderworpenheid, zoals hij
dat zou doen voor de dominante hond. U dient zijn
houding te aanvaarden en zijn kwetsbaar opgestelde buik
te aaien. Dit betekent: “Oké, we hebben elkaar begrepen”.
Pas op voor fouten!
Door onwetendheid kunt U in vele valstrikken lopen, die
onaangename reacties bij de hond kunnen oproepen. U
neemt de hond bij het nekvel en schudt hem eens flink
door elkaar om Uw ongenoegen te laten blijken over zijn
gedrag. In de hondentaal is dit doodsbedreigend. De hond
vergelijkt dit met dood schudden. U tilt de hond op bij
zijn rugvel en houdt hem daarbij vast aan de voorpoten.
Niet alleen doet U de hond pijn, maar door de
behandeling dwingt U hem tevens zich onmiddellijk te
onderwerpen. Was dit Uw bedoeling? Laten we
veronderstellen dat u de eigenaar bent van een imposante
hond: een Duitse Herder, een Newfoundlander, een Kuvacz
etc. U aait hem over de kop. Vervolgens neemt U hem
voorzichtig bij de voorpoten en legt deze op Uw
schouders met het oog op een knuffel of om oogcontact te
krijgen. Een dergelijk groot dier moet U beschouwen als
zijn baas. U begaat hiermee een enorme fout. De arme
hond snapt er niks meer van en voelt zich brutaal
verstoord. Voor de hond betekent het: “Eerst knuffelde
hij me op mijn kop om me eraan te herinneren dat hij de
baas is en vervolgens legt hij mijn poten op zijn
schouders om te vertellen dat hij de onderworpene is!”
Hij was de baas en nu moet ik de orders uitdelen. Het is
voor de hond om gek van te worden. Terwijl U de hond
knuffelt, kunt U hem beter niet in de ogen kijken. In
hondentaal is oogcontact een bedreiging. Het is dus
onduidelijk en tegenstrijdig voor de hond wanneer U hem
zacht knuffelt en daarbij diep in de ogen kijkt. Al deze
fouten zouden ongewenste represailles (grommen,
uitvallen, bijten, dominantieconflicten met de baas)
kunnen veroorzaken. Probeer dit te voorkomen door U te
verplaatsen in de hond en Uw eigen gedrag in hondentaal
te vertalen. Voorkom ook voor zijn rust, en de Uwe,
ruzies in het huishouden. Hij trekt het zich aan en
neemt alles voor zijn rekening.
Geen harde muziek, orgel- en harmonicaconcerten ineens.
De tonen kunnen zeer onaangenaam voor hem zijn. Maar wel
lachen, knuffels, aaitjes en zachte muziek. Hij zal dit
alles beantwoorden met zijn eigen knuffels, grote
likbeurten, zoals hij van zijn moeder heeft geleerd toen
hij nog een puppy was.
 |
