|
WHG Dierenziekenhuis Rotterdam, Pascalweg
4,3076 JP Rotterdam, T 010-4925151:
www.whgdierenartsen.nl
N.B. De teksten van onze hand-outs worden vervaardigd
aan de hand van niet alleen wetenschappelijke literatuur,
maar ook van onze eigen inzichten op basis van
persoonlijke ervaringen. Daarom kan de informatie voor
een deel afwijken van de gangbare literatuur.
Hoe past u een zalf toe in oog of oor?
Het zalven of druppelen van oog en oor kan een ware
beproeving zijn voor dier en eigenaar. Dit is vervelend
voor beiden én voor de dierenarts want deze zou liefst
het dier zo snel mogelijk van zijn of haar klacht af
helpen. Dit lukt natuurlijk het best als het zalven vlot
en gemakkelijk gaat. Om u te helpen zo gemakkelijk
mogelijk oren en ogen te zalven hebben we een aantal
tips en voorbeelden verzameld.
1: probeer het zalven zo ‘leuk’ mogelijk te maken voor
uw huisdier. Bijvoorbeeld door het te doen tijdens het
spelen, of door het toedienen van de zalf te vervolgen
met een beloning, zoals een koekje of een spelletje met
de favoriete bal.
2: Kies een rustige omgeving uit, of een omgeving waar
het dier zich het best laat behandelen. Sommige dieren
laten zich op een tafel beter behandelen dan op de grond.
Dit is natuurlijk gemakkelijker toepasbaar bij een kat
dan bij een Duitse Dog!
3: Zorg dat de zalf reeds klaarstaat voor u begint. Als
het dier het openen van de verpakking hoort kan het zijn
dat het al ‘weet wat er gaat komen’ en dan bij voorbaat
alle medewerking weigert…
4: Het zalven zelf:
Bij het zalven van een oog stelt men zich bij voorkeur
op achter het dier. De kop wordt ondersteund met de ene
hand en de andere hand bedient de tube. De bovenste
oogleden van een hond zijn vrij beweeglijk. Hierdoor is
het mogelijk deze zo ver naar achter te trekken dat het
oogwit zichtbaar wordt. Door dit te doen met de muis van
de hand waarin zich de tube bevindt kan de zalf of de
oogdruppel gemakkelijk op dit oogwit worden gedeponeerd.
Tegelijkertijd kan met de duim van de andere hand het
onderste ooglid open worden gehouden. Knijp vervolgens
het ooglid dicht waardoor de zalf zich kan verspreiden.
Bij het zalven van een oor dient men zich bewust te zijn
van de bouw van een honden- of kattenoor. Het oor
bestaat namelijk uit een verticale gehoorgang en een
horizontale gehoorgang. Dit zorgt ervoor dat het
trommelvlies moeilijk bereikbaar is. Dit is lastig bij
het bekijken van dit trommelvlies, maar fijn bij het
zalven! Het is namelijk bijna niet mogelijk ‘te diep’ te
zalven en zo het trommelvlies te beschadigen.
De procedure is als volgt:
Til het oor van hond of kat op, zodanig dat de
gehoorgang zichtbaar wordt. Plaats de tube diep in de
gehoorgang. Meestal wordt een tuitje meegeleverd of is
de tube voorzien van een tuitje waarmee de zalf in de
gehoorgang gebracht kan worden. Zorg ervoor dat de tube
verticaal blijft, zodat men niet per ongeluk te diep kan
gaan.
Na het inbrengen van de oorzalf wordt het oor aan de
basis vastgenomen en kan even gemasseerd worden om de
zalf goed te laten verspreiden. De hoeveelheid zalf die
ingebracht dient te worden is afhankelijk van het middel.
Bij oogzalven gaat het vaak om een kleine hoeveelheid.
Bovendien is deze hoeveelheid goed af te meten omdat men
ziet wat men doet. Zo zijn druppels te tellen en de
lengte van een ‘worstje’ oogzalf goed in te schatten.
Bij oorzalven is er veel variatie: van enkele druppels
tot het opvullen van de gehele gehoorgang. Meestal wordt
dit vermeld op de verpakking of in de bijsluiter. Het is
niet verstandig de aangegeven hoeveelheid te
overschrijden of er minder van te geven. Als richtlijn
kan gesteld worden dat druppels voor het oor vaak in
kleine hoeveelheden worden gegeven en zalf overvloedig
ingebracht wordt. Let erop dat bij het uitnemen van de
tube rekening gehouden wordt met het feit dat sommige
tubes elastisch zijn, waardoor ze de zalf opnieuw
opzuigen bij te vroeg loslaten. Zorg er dus voor dat u
de tube pas terug laat veren na het verwijderen uit het
oor. |
